mardi 23 septembre 2008

LOU SORT E L'ASTRADO - Aqeli que soun filousofe

N'avès que trouvon souvènt uno pèiro en camin ;picon sus d'un pignoun; ié toumbo un téule. E pamens s'atrobon pas di pu malourous - en se pensant qu'aurié pouscu encas pu mau vira pèr éli.
Quau reçaup lis espouse déu leissa se plagne aquéeu qu'aganto tout sus l'esquino .De poù de se bagna se fan d'aigo i braio. E vague per ço qu'es mié-mau ; pèr ço qu'es miejo-bastounado.

D'aiours i'a ges de roso sènso espino ; i'a ges de bèsti sènso verin ; chasco medaio a soun envers ; à l'or i'a de crapo, à l'oli i'a de caco ; touto causo, touto gènt an soun bon e sis os ; an soun bon e soun rebussittè. Fau ama soun ami emé soun vice . E vau mies soufri la besti que la chabli

Apoudon pièi, nosti filousof , que dins li tempèri, dins li revirado de la vido, lis enfetamen e li soucit podon pas manca ; que cadun dèu pourta sa crous ; que Sant Jousè fustejé tant de crous que n'i'a per touti emai n'en resto ; qu'au peirou di set doulour cadun a son escudello.

lundi 8 septembre 2008

Fai toun deve,arribara ce que pourra

Foou pa qué péiroou mascaré la sartan.